معنی کینه کش در فرهنگ فارسی عمید

اِنتِقام جو، کسی که به دنبال انتقام است، کینِه وَر، پُرکین، کینِه خوٰاه، کینِه جو

معنی کینه کش در لغت نامه دهخدا

تلافی کننده بدی. (برهان). تلافی کننده بدی و منتقم. (ناظم الاطباء). انتقامجو. کین کش:، وز آن پس به پیشت پرستاروش، روم تا به پیش شه کینه کش.، فردوسی.، به نزد بزرگان سالارفش، دلیران اسب افکن کینه کش.، فردوسی.، بدو گفت کین شاه خورشیدفش، که ایدر بیامد چنین کینه کش...، فردوسی.، به پذرفتن چیز و گفتار خوش، مباش ایمن از دشمن کینه کش.، فردوسی.، ز بدخواه و از مردم کینه کش، توان دوست کردن به گفتار خوش.، اسدی.، خستۀ آسمان کینه کش است، بستۀ روزگار غدار است.، مسعودسعد.، گفت شنیدم که سخن رانده ای، کینه کش و خیره کشم خوانده ای.، نظامی.، پادشاهان که کینه کش باشند، خون کنند آن زمان که خوش باشند.، نظامی.، گر بزد مر اسب را آن کینه کش، آن نزد بر اسب زد بر سکسکش.، مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 201).، صدهزاران طفل کشت آن کینه کش، وآنکه او می جست اندر خانه اش.، مولوی.، و رجوع به کین کش شود، جنگجو. جنگاور. مبارز. دلیر:، تو برخیز اکنون از این خواب خوش، برآویزبا رستم کینه کش.، فردوسی.، به مهمان چنین گفت کای شاه فش، بلنداختر و یکدل و کینه کش.، فردوسی.، چو او کینه کش باشد و رهنمای، سواران گیتی ندارند پای.، فردوسی.، چون به صف آید کمان خویش دهد خم، از دل شیران کینه کش بچکد خون.، فرخی.، چنان تا از آن لشکر کینه کش، بیفکند بر جای هفتادوشش.، اسدی

معنی کینه کش در لغت نامه دهخدا

نام روز دوازدهم است از ماههای ملکی. (فرهنگ جهانگیری) (برهان). نام روز دوازدهم از هر ماهی. (ناظم الاطباء)

معنی کینه کش در فرهنگ لغت هوشیار

کین کش: بنزد بزرگان سالار فش دلیران اسپ افکن و کینه کش

معنی کینه کش در فرهنگ واژه مترادف متضاد

انتقام جو، کیفرجویی، نقمت، متضاد: عفو

معنی کینه کش - جستجوی لغت در جدول جو

کینه کش

فرهنگ فارسی عمید

کینه کش

لغت نامه دهخدا

کینه کش

لغت نامه دهخدا

کینه کش

فرهنگ لغت هوشیار

کینه کش

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سینه کش

جای پهن و هموار در دامنۀ کوه مثلاً سینه کش کوه
سینه کش آفتاب: کنایه از جای رو به آفتاب، جای مسطح که خورشید بر آن بتابد

فرهنگ فارسی عمید

شیره کش

کسی که شیره می کشد، آنکه شیرۀ تریاک دود می کند

فرهنگ فارسی عمید

خیره کش

ویژگی کسی که بیهوده و بی سبب مردم را می کشد، ستمگر، ظالم، بیدادگر، جبّار، ستمکار، گرداس، جائر، ستم کیش، ظلم پیشه، جفا پیشه برای مثال جهان سوز و بی رحمت و خیره کش / ز تلخیش روی جهانی ترش (سعدی۱ - ۵۶)

فرهنگ فارسی عمید

کینه ور

انتقام جو، کسی که به دنبال انتقام است، پرکین، کینه کش، کینه خوٰاه، کینه جو

فرهنگ فارسی عمید

کیسه کش

کسی که در گرمابه بدن مردم را کیسه می کشد، دلاک

فرهنگ فارسی عمید

کینه جو

انتقام جو، کسی که به دنبال انتقام است، کینه خوٰاه، کینه کش، پرکین، کینه ور

فرهنگ فارسی عمید

کینه کشی

انتقام جویی، به دنبال انتقام بودن، انتقام گیری، کینه خوٰاهی، کینه جویی، کینه توزی

فرهنگ فارسی عمید

کین کش

(تَ / تُو بَ / بِ شِ کَ)

کین کشنده. انتقامجو. منتقم. (فرهنگ فارسی معین) :
فروماند کابلشه از غم به درد
زشیدسب کین کش بترسید مرد.
اسدی.
یاد آمد ایچ آنچه منت گفتم
کاین دهر کین کش است ز نادان کین.
ناصرخسرو.
همه پولادپوش و آهن خای
کین کش و دیوبند و قلعه گشای.
نظامی.
رجوع به کین کشیدن شود

لغت نامه دهخدا

چینه کش

(پُ تَ / تِ)

چینه ساز. آنکه دیوار از رده های گل برآرد. بنائی که کار او ساختن چینه است. آنکه دیوار گلی کند. بنّا که چینه کشد. که چینه برآرد. که دیوار گلی سازد. که چینه کند باغ و خانه و جز آن را. دیوارگر. (یادداشت مؤلف). در منتهی الارب در ذیل کلمه رهّاص آمده است: دیوار گلین ساز. و در المنجد چنین آمده: الرهص من الحائط: اول صف منه الطین الذی یبنی به والرهّاص عامله

چینه ساز. آنکه دیوار از رده های گل برآرد. بنائی که کار او ساختن چینه است. آنکه دیوار گلی کند. بنّا که چینه کشد. که چینه برآرد. که دیوار گلی سازد. که چینه کند باغ و خانه و جز آن را. دیوارگر. (یادداشت مؤلف). در منتهی الارب در ذیل کلمه رهّاص آمده است: دیوار گلین ساز. و در المنجد چنین آمده: الرهص من الحائط: اول صف منه الطین الذی یبنی به والرَهّاص عامله

لغت نامه دهخدا

سینه کش

(هََ جَ تَ / تِ)

آنکه سینه را بر زمین یا چیز دیگر بساید. (آنندراج) (بهار عجم). آنکه به سینه راه رود:
چون ابر بهاری بزمین سینه کش آید
شوکت شده از بس که گران بار نگاهم.
محمد اسحاق شوکت (از آنندراج).
- سینه کش رو به آفتاب، در معرض آفتاب. (فرهنگ فارسی معین).
- سینه کش کوه، شیب تند و تیز کوه. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کیسه کش

(تَ خوا / خا)

دلاک که شوخ تن را با کیسه برگیرد. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه در حمام بدن کسان را کیسه مالد تا چرک بیرون آید. دلاک. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کیسه کشیدن شود

لغت نامه دهخدا

کینه کوش

(تَهْ)

کینه کش. کینه دار. کینه ور. کینه ورز. (آنندراج). کوشنده برای انتقامجویی. آنکه برای انتقام کوشش کند. سخت منتقم:
باش که تا دررسد آن کینه کوش
مهر مرا بیندو ماند خموش.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کینه یی

کینه جو منتقم: خود رای و کله خشک وبدتر از آن کینه یی و نجوش بود

فرهنگ لغت هوشیار

کینه ور

بدخواه و بد اندیش

فرهنگ لغت هوشیار

کیسه کشی

عمل و شغل کیسه کش، دلاکی

فرهنگ لغت هوشیار

کین کشی

انتقام جویی

فرهنگ لغت هوشیار

شیره کش

آن که عصاره میوه ها را استخراج کند، کسی که شیره تریاک را دود کند

فرهنگ لغت هوشیار

دانه کش

کشنده دانه حامل حبوب: (میازار موری که دانه کش است)

فرهنگ لغت هوشیار

خیره کش

آنکه بی سبب مردم را کشد، ظالم، بی باک بی پروا، سرکش عاصی، معشوق

فرهنگ لغت هوشیار

گیوه کش

حامل گیوه، شخصی که چون کفشها را از پا در آورند باو سپارند (مخصوصا در بقعه ها و مزارات) : تا کی ز دست بینیت ای غول گیوه کش از روی این و آن بملامت خجل شوم. (شفایی آنند. لغ)، کسی که بر زیره چرمی یالته یی گیوه رویه بافته از ریسمان پنبه یی کشد و آنرا بصورت پا افزار درآورد گیوه دوز

فرهنگ لغت هوشیار